One year already...

Pejam celik, pejam celik... hari ni cukup setahun saya berblog... tak sangka masa terlalu pantas ye...

Tiadalah ape-ape yang saya harapkan dari berblog ini.... sekadar berkongsi pengalaman... ye ke? itu cakap nak sedap hati tu.... hehehe

Yang sebenarnya... kalaulah saya ramai followers berjuta... hehehe... dan iklan nuffnang boleh bagi saya extra ribu riban.... wallah beeessstnye.... itulah harapan...

Harapaannn.... haraaaapan menjadi laaayuuu..... ( korang nyanyi ye ... ni lagu ni)

Tetapi.... saya tetap bersyukur ada orang yang sudi membaca coretan saya... memberi komen yang membangun dan menyuntik semangat berblog... terima kasih tidak terhingga... saya tak pandai nak buat peraduan atau ape.... saya adalah saya... sekiranya coretan pengalaman boleh memberi sedikit perkongsian ilmu atau sekadar menghiburkan anda di hari yang suram... sudah cukup bermakna buat saya....saya happy kalau buat orang happy... itu yang penting.

Saya cuma ingin jadi sebahagian dari dunia blog yang banyak membuka mata saya ... memberi mengetahuan... sumber maklumat dan menghiburkan saya . Berblogging mengubah persepsi saya sekurang kurangnya dalam bab masak-memasak....

Saya sebenarnya malas amat memasak... saya cuma memasak bila saya rasa nak makan sesuatu tapi tak de jual lak kat kedai... macam saya kat oversea dulu.... and saya rajin sangat memasak sebab baru lepas kahwin so mestiya saya nak impress suami dan jadi isteri solehah... habis takut kawan-kawan bujang saya masa tu dek kerana beratnya tanggungjawab jadi isteri... hehehe... tapi kalau kita bukan diri kita yang sebenar... ia tak kekal lama... hehehe..Saya masak sebab anak-anak minta... sambil puji mama masak sedap... nak motivate saya masak leetew...

Sekarang saya masak sebab saya seronok masak... sebab saya masak dengan kawan-kawan kat blog... macam masak ramai-ramai gitu... cuma kat rumah masing-masing...

Macam sekarang ni kawan-kawan blog semua dok pakat buat durian crepes... saya pun rasa nak buat juga... cuma tak dan dan nak gi beli durian... tapi sebab seronok sangat dengan benda alah crepe ni... saya buatlah crepe a.k.a lempeng kampung untuk breakfast.... goreng garing-garing... pas tu cicah gula.... pun sedap juga...

Lepas tu saya buat juga mee goreng segera... sebab lempeng sajer mana cukup... kenape mee goreng segera? itulah... sebab saya teringin nak makan... bukan sebab saya malas nak masak benda lain... saya dah berubah sikitlah kannn....

sedap tau... tengok budak-budak ni melahap...

Haa terliur tak? Adelah yang masuk dapur bancuh tepung tu... hehehe.